کاربرد افزودنیها جهت افزایش کارایی ستوکسیدیم در مدیریت شیمیایی علف هرز جوموشی (Hordeum morinum) در یونجه مستقر (Medicago sativa L.) در سال آخر رشد (مطالعه موردی: مویان سیتوگیت)

به منظور بررسی و مطالعه کاربرد افزودنی ها در مدیریت شیمیایی علف هرز جوموشی در مزراع یونجه، این پژوهش در مزرعه 5 ساله یونجه دایر طی سال آخر رشدی خود و آلوده به علف هرز غالب جوموشی، واقع در کیلوکتر 7 جاده همدان - تهران طی سال زراعی 1397، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با اجرای 10 تیمار و 4 تکرار به همراه شاهد، اجراء شد. تیمارهای طرح شامل تیمارهای اصلی با دز استاندارد، دز افزایشی %30 و همچنین دز کاهشی %30 ، تیمارهای تلفیقی و شاهد (وجین و عدم وجین علفهای هرز) بودند. تیمارهای طرح در سه سطح، کاربرد علفکش ستوکسیدیم به صورت دز استاندارد، دز افزایشی و کاربرد دز کاهشی آنها اعمال گردید. در تیمارهای همراه افزودنی از سیتوگیت به میزان 200 میلیلیتر در هکتار استفاده شد. نتایج حاصل، حاکی از معنی دار بودن اعمال همه تیمارها بر صفات ارزیابی شده جوموشی شامل تراکم و وزن خشک بود. کاربرد افزودنی (مویان سیتوگیت) سبب افزایش کارایی ستوکسیدیم و نیز کنترل مناسب تر علف هرز جوموشی گردید. جوموشی در همه چینها ایجاد خسارت کرد، لکن اعمال تیمارها همراه افزودنی، کارایی ستوکسیدیم را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

یونجه ، علف هرز ، ستوکسیدیم ، سیتوگیت