سیده صدیقه میر گذار لنگرودی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری
میر علیمحمد میر گذار لنگرودی - کارشناس ارشد عمران_سازه،دانشگاه گیلان

ساخت و سازهای حشرات اجتماعی از هوشمندی های فوق العاده ای بر خوردار است.این ساخت و سازها اکنون با گذشت صدها میلیون سال به حد کمال خود رسیده اند،که این خود بهترین دلیل برای الگوبرداری انسان از طبیعت در معماری می باشد.گرم شدگی کره زمین،نازک شدن لایه ازن به علت استفاده از آلاینده ها،افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی همه و همه با هم می آمیزند تا ضرورت بوم شناسی و مسائل زیستی محیطی را برای آینده قابل پیش بینی گردانند.بطوریکه پیشی گرفتن خاکستری در برابر جهان سبز آینده،قابل تامل ترین مسئله قرن حاضر به شمار می آید.در این میان،سواحل جنوبی ایران،با شرایط اقلیمی گرم و مرطوب،از ظرفیت مناسبی جهت طراحی پایدار و در راستای حفظ محیط زیست بر خوردارند.لذا طراحی خلاقانه ای که از طبیعت الهام گرفته شده باشد،علاوه بر حفاظت از محیط زیست و منابع انرژی،می تواند نقطه عطفی در تمایز خلیج فارس از دیگر مناطق باشد.در هر حال،نیاز به مسکن از یک سو،مسایلی از قبیل تخریب محیط زیست طی فرآیند ساخت مسکن و مساله ی انرژی و ضرورت پرداختن به مسایل اکولوژیکی و بیو تکنولوژیکی از سوی دیگر،انسان را به راه حل های تازه ای رسانده است که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود و در پهنه ای وسیعتر با منطقه و جهان دارد.در نوشتار حاضر ،ابتدا به تیپولوژی معماری مناطق گرم و مرطوب حاشیه خلیج فارس را مورد بررسی قرار داده و در ادمه با ارائه روشهای نوین خانه سازی بر اساس اکوتکنولوژی/بیوتکنولوژی و معماری سبز،به لزوم توجه به طراحی پایدار در سواحل جنوبی ایران می پردازیم.

معماری ارگانیک،اقلیم گرم و مرطوب،خلیج فارس،بوم شناسی،اکوتکنولوژی