مقدمه ای بر کارآفرینی در پرستاری

به نظر میرسد دانشگاههای علوم پزشکی به دلیل وجود فعالیتهای متنوع در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی از ظرفیت عظیمی برای ایجاد و بسط کارآفرینی در حوزه های سلامت و توسعه ی اقتصادی در آنها برخوردار باشند، بنابراین در سالهای اخیر در بخش بهداشت و درمان، توجه در خور نگرشی به موضوع کارآفرینی شده است. به همین منظور یکی از عناوین مورد توجه در تدوین بسته های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی، بسته ی حرکت به سمت دانشگاه نسل سوم و کارآفرین بوده است.در راستای تحقق این هدف، دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور ماموریت دارند اهداف مهمی از جمله بازبینی رسالت، ساختار و کارکردهای خود و توسعه ی زیرساختها و منابع را بر اساس مدل دانشگاه کارآفرین دنبال کنند.از سال 1946، پرستاری به عنوان حرفه ای شناخته میشود که به طور مستقیم با احساسات انسانی سر و کار داشته و پتانسیل کشف فضاها و تعاملات اجتماعی جدیدی دارد. از میان کادر درمان، پرستاران، حتی با وجود توانمندیها و مهارتهای فراوان، در تعامل با افراد مختلف، بیشتر از سایرین در معرض چالشهای ناشی از تغییرات محیطی مختلف قرار میگیرند. بنابراین بدیه ی است در چنین شرایط ناپایدار محیطی، سیستم بهداشتی درمانی نیاز بیشتری در خود، برای در بکارگیری پرستاران کارآفرین احساس کند.استفاده از خلاقیت برای توسعه یک ایده جدید، بهبود خدمات یا روشهای ارائه خدمات، توسعه محصولات جدید یا روشهای جدید استفاده از محصولات موجود، ویژگی اصلی کارآفرینان است؛ کارآفرینی به پرستاران فرصت میدهد تا بتوانند دیدگاهها و احساسات شخصی خود را جهت بهبود پیامدهای سلامتی با استفاده از رویکردهای نوآورانه دنبال کنند. پرستاران کارآفرین، نوآورانی دارای انگیزههای اولیه برای تغییر، مدرنیزه کردن سیستمهای سلامتی و نمایش رهبری هستند. با ترکیب ویژگیهای کارآفرینانه با دانش و مهارت پیشرفته یا تخصصی، میتوان ادعا کرد پرستاران کارآفرین مشابه با دیگر کارآفرینان به عنوان مالکان تجارتی شناخته میشوند که خدمات پرستاری را با ماه یتها و زمینه های مختلف: مراقبت بالینی مستقیم و مستقل، آموزشی، پژوهشی، اجرایی و مشاورهای ارائه میدهند. حوزه ی سلامت به این نیروهای نوآور، خلاق و سخت کوش با روابط اجتماعی قوی نیاز دارد. نیروهایی که با کشف فرصتها، به نوآوری، برنامه ریزی، تصمیم گیری و مدیریت زمان در حوزه سلامت پرداخته و برای خود و این حوزه ارزش آفرینی کنند. بررسیهای اولیه نشان میدهد که مهمترین محدودیتهای فعالیت کارآفرینانه کادر درمان، علی الخصوص پرستاران، کمبودهای آموزشی از جمله به کارگیری شیوه های آموزش سنتی و کمبود آموزشهای مناسب در زمینه کارآفرینی و بهره برداری از فرصتها است.لذا دستیابی به عنوان نسل سومی برای دانشگاههای علوم پزشکی، تنها با پیروی از چشم اندازهای سند تحول آموزش پزشکی و در صدر آنها، توانمندی سازی دانشجویان و کادر درمانی آینده، در زمینه کارآفرینی میسر است.به نظر میرسد در این راستا، توانمندسازی اساتید حوزه علوم پزشکی در زمینه های مختلف کارآفرینی و آشنایی دانشجویان با اخلاق و فرهنگ کارآفرینی، برگزاری سمینارها و دوره های آموزشی مختلف، برگزاری نمایشگاههایی در زمینه دستاوردهای فناورانه صنایع مختلف، تعامل و ارتباطات بیشتر با صنعت برای درک نیازهای آن و به کارگیری دانش دانشگاه یان جهت رفع آن نیازها، فراهم آوردن امکان دسترسی سریع اساتید و دانشجویان با شتابدهنده ها و مراکز رشد جهت تقویت و تجاری سازی ایدههای خود و ارتقای بودجه ی پروژههای فناورانه و نوآورانه، راهحل های مناسبی جهت تشویق دانشگاه یان برای حرکت به سمت کارآفرینی و ارزش آفرینی باشند.