روزبه شاد - استادیار گروه عمران دانشگاه فردوسی مشهد،
حسین اعتمادفرد - استادیار گروه عمران دانشگاه فردوسی مشهد
مرجان قائمی - مدرس گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد،

فرآیند بلندمرتبه سازی در شهر مشهد قبل از انقلاب و از اوایل دهه ی ۵۰ با کاربری هتل و آپارتمانهای مسکونی رونق پیدا کرد. این روند تا به امروز با شتاب فراوانی در حرکت بوده، به طوری که امروزه در هر گوشه ی شهر مشهد برج ها و ساختمانهای بلندمرتبه ی فراوانی با کاربری های متفاوت رویت می شوند. عامل مهمی که در ساختمانهای بلندمرتبه باید به آن توجه نمود، ارزیابی توزیع بهینه ی ساختمانهای بلند مرتبه در سطح شهر می باشد. این عامل بر مورفولوژی شهری تاثیر گذار بوده، به طوری که با اختصاص هدفمند و برنامه ریزی شده فضاهای شهری، پیامدهای زیان بار تراکم شهری را در راستای اهداف توسعه ی پایدار می توان کاهش داد. لذا در این مقاله با توجه به هدف حرکت به سوی تحقق توسعه ی پایدار شهری، پس از ارزیابی معیارهای تاثیرگذار در مکان های ساختمانهای بلند مرتبه در شهر مشهد، راهکارهایی مشخص برای مدیریت و سازماندهی تصمیم های شهر ارایه می گردد. در این راستا، ابتدا وضعیت موجود ساختمانهای بلند مرتبه در شهر مشهد از دیدگاههای مختلف بررسی شده و پارامترهای طراحی و برنامه ریزی توزیع بهینه در سطح شهر مشخص می گردند. سپس، معیارهای احداث ساختمانهای بلندمرتبه به کمک تصمیم گیری چند معیاره رتبه بندی شده و پس از تلفیق، بهترین گزینه ها با استفاده از مدل سازی سه بعدی چند مقیاسه تعیین می گردد. نتایج پیاده سازی در ناحیه ۲ منطقه ۹ شهرداری مشهد نشان دهنده آن است که روش OWA در محیط GIS راهکارهای عملیاتی مناسبی را پیشنهاد میدهد.

ساختمان بلندمرتبه، مدل سازی سه بعدی، تصمیم گیری چندمقیاسه، سیستم اطلاعات مکانی