شروین مقیمی - دکترای علوم سیاسی، استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

در این مقاله کوشش خواهیم کرد تا رساله‌ی مهم رابرت فیلمر تحت عنوان پدرسالار را مورد بررسی قرار دهیم. این یک متن بسیار اساسی در تاریخ اندیشه‌ی سیاسی است و به یک معنا یکی از مهمترین منابعی است که فیلسوفان سیاسی مدرن اولیه در انگلستان به شدت نسبت به آن واکنش نشان دادند. به زعم ما رساله‌ی فیلمر به نوعی در زمره‌ی آخرین کوشش‌های نظام‌مند و منسجم در دفاع از انگاره‌ی «سیاست به مثابه‌ی امری طبیعی» و مستدل‌ساختن حق الهی شاهان برای حکومت بود.ما نشان می‌دهیم که دفاع فیلمر از سیاست در این معنا علی‌رغم ائتلاف‌های تاکتیکی‌ای با تلقی فیلسوفان سیاسی قدمایی از سیاست داشت، به واسطه‌ی ابتنای تام و تمام بر زمینه‌ای وحیانی، از حیثی اساسی با آن متفاوت بود. درواقع به نظر ما فهم رساله‌ی پدرسالار فیلمر از منظر نبرد رتوریکال میان حاملان فکر سیاسی جدید و مدافعان دریافت‌های قدمایی، بهتر امکانپذیر است.درباره‌ی ترجمه فارسی اثر نیز به نظر می‌رسد که به واسطه‌ی خصلت غیرتحت‌اللفظی آن که از مفروضات مترجم نشات می‌گیرد، بدفهمی‌ها و نیز معادل‌های خطایی در متن راه پیدا کرده است.

پدرسالار , فیلمر , انگلستان , اندیشه سیاسی , ترجمه