بهینه سازی سیستم خنک کن هوای ورودی توربین گازی با استفاده از تبرید جذبی بازیاب حرارتی

پژوهش حاضر، اثر سیستم خنک کن هوای ورودی توربین گازی در یک نیروگاه سیکل ترکیبی با توربین بخار سه فشاره را بررسی می کند. کدنویسی معادلات در نرم افزار EES، صورت گرفته و با انتخاب توربین گازی SGT750 شرکت زیمنس، داده های ورودی از جمله دبی هوا، نرخ مصرف انرژی و نسبت تراکم کمپرسور، به عنوان مشخصات توربین فرض شده است. مقادیر بهینه برای پارامترهای دمای پینچ، اپروچ و دبی بخار فشار بالا و فشار متوسط انتخاب و حداکثر توان خروجی محاسبه و با انتخاب یک سیستم تبرید جذبی دو اثره با مصرف بخار برای خنک کاری هوای ورودی،تغییرات راندمان و توان خروجی سیکل در شرایط مختلف دما و رطوبت نسبی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که خنک کاری هوا با دمای ورودی 35 ⁰ C و به ترتیب با رطوبت 20 % و 80 %، باعث افزایش MW 1.24 و MW 0.58 در توان خروجی سیکل ترکیبی خواهد شد. از سوی دیگر خنککردن هوا تا قبل از رسیدن به نقطه شبنم، انرژی و ظرفیت چیلرکمتری نسبت به عبور از این نقطه نیاز دارد. در رطوبت نسبی 50 % خنک کردن هوا تا پیش از رسیدن به نقطه شبنم نیاز به چیلری با ظرفیت 224 تن دارد که 29 / 0 % بهبود در بازدهی سیکل ایجاد می کند. با عبور از نقطهشبنم، با بهبود بازدهی به میزان 24 / 0 %، ظرفیت چیلر مورد نیاز به میزان 361 تن افزایش می یابد. در نهایت نمودارهای بهینه سازی ارتقاء توان خالص برای دمای محیطی مختلف به همراه نقطه بهینه کارکرد ارائه شده است

کلیدواژه ها:

سیکل ترکیبی ، خنک کن هوای ورودی توربین ، بهینه سازی ، بازیاب حرارتی ، تبرید جذبی