بررسی تاثیر فناوری اطلاعات بر موانع اشتراک دانش برای کارمندان دولت با توجه به نقش میانجی گری آموزش ضمن خدمت (مطالعه موردی کارکنان سازمان هلال احمر)

مقدمه و هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر موانع دسترسی به فناوری اطلاعات بر موانع اشتراک دانش با نقش میانجی گری آموزش ضمن خدمت کارکنان در سازمان هلال احمر می باشد. بدین منظور موانع فناوری اطلاعات شامل موانع فرهنگی آموزشی، موانع فردی، موانع فنی، موانع مدیریت و برنامه ریزی و موانع اقتصادی می باشد. همچنین موانع انتشار دانش شامل موانع فنی، سازمانی وتکنولوژیکی.روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش میدانی بوده و از حیث روش توصیفی پیشمایشی است. جهت بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده است و برای محاسبه حجم نمونه از فرمول نمونه گیری کوکران از جامعه محدود استفاده شده است . ابزار گرداوری داده های پژوهش، پرسشنامه های استاندارد بوده که بدین منظور سه پرسشنامه مجزا توزیع گردید. در تحقیق حاضر چند متغیر مستقل در قالب یک متغیر اصلی وجود دارد بدینوسیله از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از تایید تمامی یافته های پژوهش دارد بغیر از یک فرضیه که آن نیز تاثیر موانع مدیریت و برنامه ریزی سازمانی بر موانع اشتراک دانش می باشد که رد گردید. بعبارتی دیگر موانع فرهنگی اموزشی، موانع فردی، موانع فنی و موانع اقتصادی فناوری اطلاعات بر موانع اشتراک دانش تاثیر مثبت دارند. بعلاوه، در این پژوهش تاثیر میانجیگری آموزش ضمن خدمت کارکنان در اینرابطه تایید شده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، با افزایش سطح موانع دسترسی به فناوری اطلاعات، موانع اشتراک دانش نیز افزایش خواهند یافت.همچنین نتایج بر نقش میانجیگری آموزش ضمن خدمت کارکنان تاکید دارد. بنابراین با وجود آموزش های ضمن خدمت برای کارکنان،شاهد کاهش تاثیر موانع دسترسی به فناوری اطلاعات بر موانع اشتراک دانش می باشیم.

کلیدواژه ها:

موانع ، فناوری اطلاعات ، اشتراک دانش ، آموزش ضمن خدمت کارکنان ، سازمان هلال احمر.