محمد سیفی - Department of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Semnan University, Semnan, Iran
روح الله حق شناس - Department of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Semnan University, Semnan, Iran
محسن ابراهیمی - Department of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Semnan University, Semnan, Iran
رضا جمشیدی - Department of Biochemistry, Faculty of Veterinary Medicine, Semnan University, Semnan, Iran

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مصرف مکمل چای ترش بر پاسخ ظرفیت آنتی اکسیدانی، متعاقب یک جلسه فعالیت وامانده ساز در مردان غیر ورزشکار بود. تعداد 22 مرد غیر ورزشکار سالم با میانگین سنی (62/1±32/20)سال، وزن (35/23±13/73)کیلوگرم، به طور تصادفی در دو گروه 11 نفری گروه مکمل چایی ترش و دارونما تقسیم شدند. سپس از آزمودنی‌های در یک جلسه آزمون بروس گرفته شد و نمونه های خون وریدی آزمودنی ها در چهار مرحله؛ 1 .قبل از مکمل یاری 2 قبل از فعالیت ورزشی . 3 بلافاصله بعد و 4 .24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی جمع آوری شد. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از آزمون آنالیز واریانس مکرر و آزمون تعقیبی سیداک برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0P< استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری را بین دو گروه در متغیر NO در مراحل بلافاصله پس از فعالیت (005/0=P) و 24 ساعت پس از فعالیت (014/0=P) نسبت به حالت پایه نشان داد. افزایش معناداری در SOD گروه مکمل پس از چهار هفته مکمل دهی مشاهده شد (001/0=P). بلافاصله پس از فعالیت (001/0=P) و 24 ساعت پس از فعالیت (001/0=P) SOD در هر دو گروه کاهش معناداری یافت، که شیب این کاهش در گروه مکمل کمتر بود. تفاوت معناداری در متغیر MDA در هیچکدام از مراحل پژوهش مشاهده نشد (05/0

Stress Oxidative, Sour tea, Aerobic Exercise, Nitric Oxide, فشار اکسایشی, چای ترش, فعالیت هوازی, نیتریک اکساید.