بهبود امنیت لایه فیزیکی در سیستم کدکننده زمان-فضا مبتنی بر مدل تعمیم یافته Alamouti

در این مقاله روشی جهت بهبود امنیت لایه فیزیکی در سیستم کدکننده زمان-فضا مبتنی بر مدل تعمیم­یافته  Alamouti ارائه شده است. در روش پیشنهادی با فرض اطلاع داشتن از کانال مربوط به گیرنده مجاز، علاوه بر استفاده از نویز مصنوعی جهت افزایش امنیت، داده­های ارسالی از هر آنتن به کانال مربوط به گیرنده مجاز وابسته می­شود. همچنین فرستنده جهت دستیابی به امنیت بالاتر با استفاده از کدکننده فضا-زمان پیشنهادی از بیش از دو آنتن جهت ارسال داده در هر زمان استفاده می­نماید. در هر یک از حالات  یک­مسیره، دومسیره و چندمسیره با نویز مصنوعی روابط ریاضی تئوری مربوط به امنیت لایه فیزیکی ارائه شده­است. نتایج شبیه­سازی حالات مختلف بیانگر میزان افزایش امنیت روش پیشنهادی نسبت به روش­های موجود فعلی است.

کلیدواژه ها:

Physical layer security ، Space-Time block codes ، Secrecy capacity ، Artificial noise ، امنیت لایه فیزیکی ، کدهای زمان-فضا ، ظرفیت محرمانگی ، نویز مصنوعی