بهبود روش جهت یابی مبتنی بر فاز در رادارهای پسیو ردگیر

در این مقاله به بررسی بهبود روش های زاویه یابی مبتنی بر فاز ورودی در رادارهای پسیو (سیکرها ) پرداخته می شود. چندین روش فازی در حالت کلی وجود دارد ولی تاکید این مقاله بر روش Music 3 و بهبود آن برای استفاده در راداهی پسیو می باشد.در بین روش های فازی روش Music از نظر دقت، برای زاویه یابی سیگنال با توجه به فاز رسیده به آنتن ها گیرنده در رادارهای پسیو بسیار مناسب می باشد. به طور کلی در یک مقدار سیگنال به نویز ثابت، روشه ای فازی دقت های بسیار بهتری نسبت به روش های دامنه ای از جمله مونوپالس 5 در اختیار سیستم قرار می دهند.در این مقاله در ابتدا روش فازی Music توضیح داده خواهد شد و سپس راه حل های مناسب برای بر طرف کردن ایرادات و معضلات این روش در رادار های پسیو که دارای پهنای باند بزرگ و دارای چینش آنتن ها با فاصله ثابت هستند، پرداخته می شود. در روش Music با کمک طیف 6 سیگنال های دریافتی زاویه یابی انجام می شود. اسپکتروم مورد نظر به کمک ماتریس کورولیشن 7 فاز سیگنال های رسیده به آنتن های رادار پسیو بدست می آید. برای استفاده از روش های فازی برای پیاده سازی در رادارهای پسیو که دارای یک پهنای باند وسیع هستند، باید رفع ابهام فاز به دلیل d/ʎ بزرگتر از یک، انجام شود. در این مقاله روش رفع ابهام فازی سریعی وابسته به فرکانس سیگنال دریافتی ارائه می شود و شبیه سازها و روابط مربوط به روش Music به همراه رفع ابهام آنها آورده شده است تا بتوان با کمک آن به طور عملی از این روش در رادارهای پسیو استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

رادارهای پسی و ، زاویه یابی فازی ، ابهام فاز ، چینش آنتن ها