احمدعلی امینی آلاشتی - دانش آموخته دکتری مدیریت استراتژیک، دانشگاه صنایع و معادن ایران و قائم مقام مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب غرب استان تهران، تهران، ایران

آب يكي از مولفه هاي اصلي توسعه است و به توسعه اقتصادي، اجتماعي و سياسي كمك مي كند و توسعه نيز به نوبة خود امنيت بيشتررا به دنبال دارد. توسعه پايدار در جهاني بدون امنيت آب بدست نخواهد آمد و آنچه به عنوان اصل استراتژيك در مسير توسعة پايدارمطرح است، ايجاد توازن ميان سياست هاي توسعه و وضعيت منابع پايه مي باشد. افزايش تقاضا براي آب و محدوديت منابع آبي، فشاربر دولت ها را براي تأمين آب پايدار افزايش مي دهد. اين مهم، در مواجهه با جمعيت رو به رشد كنوني و تشديد بهره برداري از ذخايرمحدود و تجديدناپذير، به صورت خاص در ابعاد امنيت آب، غذا و انرژي، اهميت بيشتري پيدا م يكند. اما اين نكته قابل تأمل است كهكم آبي در آينده اساساً به دليل كمبود آب نخواهد بود، بلكه به دليل ضعف در قوانين، سياس تگذاري هاي نامطلوب و استفاده بدونبرنامه ريزي از منابع آب است. لذا پارادايم جديدي در حكمراني آب با عنوان رويكرد «امنیت آب» شكل گرفت. رويكرد امنيت آب قادر است ارتباط اجزاي مختلف سيستم هاي پيچيده اجتماعي و زيست محيطي را با بررسي تعاملات و بره مكنش ها در همه حوزه هابا محوريت آب و با روشي جامع نگرانه برقرار كند، تعادل و توازني بين جريان برداشت و بهره برداري از منابع توليد ايجاد كند، با توجهبه نيازها و مشاركت تمام ذ ينفعان مي تواند اين تغييرات را كنترل كند و در واقع روند استفاده از منابع را در راستاي توسعه پايدارمتوازن مي كند.

حکمرانی آب، مدیریت آب، منابع آب، امنیت، امنیت آب