تبیین رویکرد آموزشی طراحی معماری متناسب با بهره گیری از دانش نشانه شناختی

طراحی کردن یک توانایی است که هر موجود اندیشمندی از آن بهره مند است. جهت به کارگیری دانش نشانه شناسی در آموزش طراحی باید به جست و جوی روش مناسبی از طراحی بپردازیم، چرا که بسترسازی شرایط آموزش برای بهره گیری از اصول نشانه شناسی باید لحاظ گردد. مهمترین هدف این پژوهش کشف و تبیین نوع آموزش متناسب با کاربرد نشانه شناسی و زمینه سازی روش های آموزش جهت بهره گیری از رویکردهای معنامحور آموزش است. ضرورت انجام پژوهش بر هویت پردازی طراحی و آموزش طراحی استف چرا که تضعیف هویت در آثار معماری امروز مشهود است. روش تحقیق بکاررفته در این پژوهش سندکاوی و تحلیل محتوای کیفی است. بر اساس نتایج یکی از بهترین روش های آموزش طراحی برای بهره گیری از دانش نشانه شناسی، روش آموزشی سازنده گراست؛ چرا که طراحی آموزشی سازنده گرا، مشتمل بر فراهم آوردن محیط، منابع و پشتیبانی از فرایندهیا یادگیری است. همچنین، برتوجه به اصولی مانند مشارکت فعال یادگیرنده در فرایندهای یادگیری، گنجاندن یادگیری در زمینه های اصیل وواقعی مسئله گشایی، یادگیری بر بستر مشارکت و تعاملات اجتماعی تأکید می شود. بر پایه این فرایندها، یادگیری طراحی، فرایند فعال ساختن دانش بر بستر تعاملات اجتماعی در کارگاهف در حین انجام تکالیف مسئله گشایی طراحی است که آشکارا بنیادهایی سازنده گرا دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش طراحی ، معماری ، نشانه شناختی ، رویکرد سازنده گرا