فیزیولوژی قلب و ع روق و ورزش

هدف اصلی سیستم قلبی و عروقی، در هنگام انجام فعالیت های بدنی، رساندن اکسیژن به عضله در حال ورزش، برای پشتیبانی از نیازهای متابولیکی تنفسی می باشد. ورزش و فعالیت های تربیت بدنی موجب تقویت عضله قلب می گردد. با گشاد شدن عروق خونی، جریان خونی تسریع می یابد. انجام ورزش به طور حرفه ای و مکرر باعث بیشتر شدن هموگلوبین خون و همچنین انتقال اکسیژن به بافت های مختلف بهتر و مؤثرتر انجام می گیرد، از بیماری فشار خون جلوگیری می شود. چربی خون را به صورت متعادل نگه می دارد. میزان کلسترول خون به حد مطلوبی می رسد، قند خون در حد متعادل نگه داشته می شود. درصد بیشتری از دستگاه تنفس در ورزشکاران به کار گرفته می شود و همینطور درصد اکسینژن بیشتری به اندام ها می رسد، میزان اکسیژن گیری در دقیقه افزایش می یابد و ... تمرینات ورزشی عادی منجر به تغییر در ساختار و عملکرد قلب می شود. افراد ورزشکار نسبت به افراد معمولیدارای قلب قوی تری می باشند، افرادی که ورزش های استقامتی انجام می دهند قلب قوی تری دارند و خونرسانی در بدن آنها با سرعت بیشتری انجام می شود. قلب یک ورزشکار که ورزش های استقامتی انجام می دهد تا 50 درصد بزرگ تر از قلب فردی است که در طول روز ورزش نمی کند. کسانی که ورزش می کنند عروق کرونر بدنشان انعطاف پذیرتر می شود. عروق کرونر رگ هایی هستند که وظیفه عرضه خون به عضلات قلب را بر عهده دارند و هرچه انعطاف پذیری این رگ ها بیشتر باشد رسوب کسترول در آن ها کمتر می شود. تست ورزش درجه بندی شده یک فعالیت ورزشی تحت نظارت و کنترل شده است که فرد در طی آن با افزایش تدریجی حجم کار، تمرین می کند. تست ورزش معمولاً شامل پیاده روی روی تردمیل یا دوچرخه ثابت است که همزمان ضربان قلب، فشار خون و تنفس را کنترل می کند.