مدلسازی فرآیند خشک شدن برشهای سیب پوشش دادهشده با صمغ های دانه ریحان و گزانتان

در این پژوهش از صمغهای دانه ریحان و گزانتان جهت پوشش دهی برشهای سیب هنگام خشک کردن در سامانه فروسرخ استفاده گردید و سینتیک خشک شدن نمونه ها بررسی شد. در این مطالعه اثر متغیرهای پوشش دهی (شاهد، ریحان و گزانتان ) و توان لامپ فروسرخ 150)، 250 و 375 وات) بر زمان خشک شدن و محتوای رطوبت نمونه ها در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. غلظت صمغ استفاده شده 0/6 درصد (وزنی/وزنی)، ضخامت برش های سیب 0/5 سانتیمتر و فاصله نمونه ها از لامپ برابر 10 سانتیمتر در نظر گرفته شد. نتایج خشک کردن نمونه های سیب با روش فروسرخ نشان داد با افزایش توان لامپ زمان خشک کردن کاهش مییابد. پیش تیمار پوشش دهی باعث افزایش زمان خشک کردن سیب ها شد و زمان خشک شدن نمونه های پوشش داده شده با صمغ دانه ریحان طولانی تر بود. میانگین زمان خشک شدن نمونه های شاهد، پوشش دادهشده با صمغ های ریحان و گزانتان به ترتیب برابر 48/00 دقیقه، 84/78 دقیقه و 60/22 دقیقه بود. این فرآیند توسط یک شبکه عصبی مصنوعی با 3 ورودی (زمان پرتودهی، نوع پوشش و توان لامپ پرتودهی) و 1 خروجی (محتوای رطوبت) مدلسازی شد. نتایج مدلسازی به روش شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد 12 نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعالسازی تانژانت هیپربولیک میتواند محتوای رطوبت سیب پوشش داده شده را هنگام خشک کردن با استفاده از خشک کن فروسرخ را پیشبینی کند .(r=0/999)

کلیدواژه ها:

تانژانت هیپربولیک ، زمان خشک شدن ، شبکه عصبی مصنوعی ، محتوای رطوبت.