بررسی نقش بتن های خود ترمیمی در افزایش ایمنی و مقاومت ساختمان

یکی از ضعف های مشهود در بتن ترک خوردگی مصالح بتنی و در نتیجه کاهش ایمنی و دوام سازه ها می باشد در سالیان اخیر نسل جدیدی از بتن های الیافی شکل پذیر تحت عنوان کامپوزیت های مهندسی برپایه مصالح سیمانی توسط دکتر لی در دانشگاه میشیگان ابداع شده است وسبب ترمیم خود به خود ترک ها بدون نیاز به دخالت انسان و فقط به کمک آب و دی اکسید کربن هوا می شود شگفت آور آنکه پس از ترمیم بتن تقریبا با همان سختی و مقاومت نمونه نو بارگذاری نشده رفتار می نماید. از جمله روش هایی که در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است، می توان به استفاده از کلسیم سولفوآلومینات، افزودنی های منبسط کننده، کریستالی و میکروکپسول ها که دارای مغزه ای از روغن و روکش ژل سیلیکا می باشند اشاره نمود. مواد پلیمری خود ترمیم شونده یکی از پیشرفت های دهه اخیر در زمینه تعمیر خودکار آسیب ها بوده و استفاده از آنها در بسیاری از تحقیقات مورد توجه قرار گرفته است. پلیمرهای خود ترمیم شونده پتانسیل بالایی در بسیاری از کاربردها داشته و موجب افزایش عمر مفید ساختارها و کاهش هزینه نگهداری می شود. در این مقاله به بررسی و مروری برروش تهیه بتن های خود ترمیم شونده ،مزایا و معایب استفاده ازآنها می پردازیم.روش مطالعه میدانی ومطالعه کتابخانه ای می باشد .

کلیدواژه ها:

بتن خود ترمیمی ، ترک خوردگی ، افزایش مقاومت