حذف فتوکاتالیستی فنل از محیط های آبی با فرایند UV/TiO2

فنل یک ترکیب آروماتیک از مشتقات بنزن و به شدت سمی می باشد و همچنین به دلیل قدرت انحلال پذیر بالا در آب، پایداری و مقاومت بالا، حذف آن به روش های معمولی میرس نمی باشد. لذا هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی میزان حذف فنل از پساب با استفاده از نانوذره ی دی اکسید تیتانیوم در محیط اسیدی در حضور اشعه فرابنفش است. مطالعه حاضر در مقیاس آزمایشگاهی و در یک سیستم ناپیوسته تحت تابش نور UV با توان 15 وات صورت گرفته است. تعداد نمونه ها با استفاده از مدل آماری طرح مرکب مرکزی تعیین گردیده است. غلظت فنل با استفاده از دستگاه اسپکتروفنومتری اندازه گیری شده و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار design expert 12 انجام گرفت. نتایج نشان داد که راندمان حذف فنل با زمان ماند و دوز نانوذره رابطه ی مستقیم داشته و افزایش می یابد و با pH و غلظت آلاینده رابطه ی معکوس دارد.

کلیدواژه ها:

فنل ، تجزیه ی فتوکاتالیستی ، دی اکسید تیتانیوم ، اشعه ی فرابنفش