اثر‌بخشی آتش‌سوزی تجویز‌شده، کنترل مکانیکی و شیمیایی بر مدیریت ورک (Rosa persica) در مراتع تخریب‌شده

امروزه کنترل گیاهان مهاجم در مراتع تبدیل به یک چالش مهم برای مدیریت منابع طبیعی شده است. گیاه ورک (.Rosa persica Michx. ex Juss) یکی از گونه‌های مهاجم در ایران است. این گونه در مراتعی که ورود پیدا کرده، به‌سرعت گسترش یافته و بر ساختار و عملکرد پوشش‌گیاهی بومی منطقه تأثیر منفی گذاشته است. در این تحقیق به بررسی روش‌های کنترل مکانیکی، شیمیایی و آتش‌سوزی تجویز‌شده در کاهش تراکم ورک در مراتع تخریب‌شده در قالب طرح آزمایشی کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه سال متوالی پرداخته شد. نتایج نشان داد که اعمال روش‌های تلفیقی نقش مؤثرتری در کنترل ورک داشته و در بین روش‌های مورد مطالعه آتش‌سوزی تجویز‌شده به‌همراه کنترل شیمیایی نقش مؤثرتری در کاهش جمعیت ورک داشت. تیمار تلفیقی آتش‌سوزی و کنترل فیزیکی از طریق قطع اندام‌های هوایی از سطح زمین و آتش‌سوزی به‌همراه قطع اندام‌های زیر‌زمینی، نیز نشان داد که هر دو روش در کاهش جمعیت ورک مؤثر بوده ولی تفاوت معنی‌داری بین این دو روش در سطح پنج درصد دیده نشد. به‌دلیل ایجاد آشفتگی در خاک در روش قطع اندام‌های زیر‌زمینی پیشنهاد می‌شود در کنترل ورک از روش آتش‌سوزی به‌همراه قطع اندام‌های هوایی به‌جای قطع ریشه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Herbicide ، Cutting ، Tilling ، Invasive species control. ، علف‌کش ، قطع اندام‌های هوایی ، قطع ریشه ، کنترل گونه مهاجم