تهیه نقشه پراکنش شدت خشکیدگی جنگل‌های بلوط زاگرس با استفاده از آمار مکانی و شبکه عصبی مصنوعی

اولین و اساسی‌ترین امر در مبارزه با خشکیدگی جنگل، اطلاع از چگونگی پراکنش مکانی و شدت خشکیدگی در جنگل است. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه کارایی دو روش آمار مکانی و شبکه عصبی مصنوعی در تهیه نقشه شدت خشکیدگی جنگل در بخشی از جنگل‌های شهرستان ایلام مورد مطالعه قرار گرفت. برای نمونه‌برداری از روش تصادفی سیستماتیک استفاده شد. به این صورت که پس از پیاده کردن شبکه آماربرداری با ابعاد 200 × 250 متر و تعیین مرکز پلات‌ها با استفاده از GPS، در 100 قطعه نمونه مستطیلی شکل به مساحت 1200 متر‌مربعی درصد خشکیدگی درختان اندازه‌گیری و ثبت شد. همچنین یک نمونه ترکیبی خاک از مرکز و چهار گوشه هر قطعه نمونه برداشت و پس از انتقال به آزمایشگاه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن اندازه‌گیری شد. پس از بررسی نرمال بودن داده‌ها، نقشه خشکیدگی با استفاده از روش‌های مختلف زمین‌آمار و شبکه عصبی مصنوعی تهیه شد. نتایج نشان داد که بهترین روش برای تهیه نقشه شدت خشکیدگی جنگل، شبکه عصبی پرسپترون چند لایه (MLP) با صحت 85 درصدی است. همچنین نتایج نشان داد که خشکیدگی بلوط دارای همبستگی مثبت با شیب منطقه و وزن مخصوص ظاهری خاک و همبستگی منفی با رطوبت و ماده آلی خاک است.

کلیدواژه ها:

Oak decline ، Geostatistics ، Artificial Neural Network ، Zagros ، زوال بلوط ، زمین‌آمار ، شبکه عصبی مصنوعی ، زاگرس