سال انتشار: 1397
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 9، شماره: 2
کد COI مقاله: JR_STGC-9-2_001
زبان مقاله: فارسیمشاهد این مقاله: 21
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 10 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.
آدرس ایمیل خود را در کادر زیر وارد نمایید:
مشخصات نویسندگان مقاله بهبود ماندگاری پس از برداشت میوه دو رقم توت‌فرنگی (.Fragaria× ananassa Duch) با کاربرد اسید آمینه‌ها در سیستم کشت بدون خاک
چکیده مقاله:
میوه توت‌فرنگی، به‌دلیل برخورداری از بافتی نرم، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. منظور بررسی اثر کاربرد اسیدهای امینه بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی، در گلخانه پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه اسید آمینه (گلوتامین، آلانین و آرژنین) در سه سطح (صفر، 500 و 1000 میکرومولار) و دو رقم توت‌فرنگی (کاماروسا و گاویتا) بودند. میوه‌های توت‌فرنگی، در مرحله رسیدن تجاری، برداشت شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. سپس، میوه‌ها در ظروف پلاستیکی بسته‌بندی و در یخچال با دمای 4 درجه سلسیوس قرار گرفتند. بعد از 15 روز، میزان مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون، شاخص طعم (TSS/TA)، آنتوسیانین کل، فنل کل، فلاوُنوئید، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل و درصد کاهش وزن میوه اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که تیمار آلانین 1000- رقم گاویتا بهترین شاخص طعم (41/18) را دارد. همچنین، کمترین کاهش وزن مربوط به تیمارهای آلانین 500- رقم گاویتا (18%) و آرژنین 500- رقم گاویتا (5/14 درصد) بود که از نظر آماری با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند. بیشترین کاهش وزن نیز در تیمار گلوتامین 500- رقم گاویتا (5/65 درصد) مشاهده گردید. همچنین، تیمار گلوتامین 500 در رقم گاویتا بیشترین مقدار آنتوسیانین را داشت. از این آزمایش می‌توان نتیجه گرفت که با کاربرد اسیدهای آمینه آلانین و آرژنین در قبل از برداشت میوه‌های توت‌فرنگی می‌توان عمر پس از برداشت و کیفیت آنها را افزایش داد.
کلیدواژه ها:
Arginine, Alanine, Glutamine, Flavor index., آرژنین, آلانین, گلوتامین, شاخص طعم
کد مقاله/لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:https://civilica.com/doc/1155796/
نحوه استناد به مقاله:
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:بیدکی، سمیرا و تهرانیفر، علی و خراسانی، رضا،1397،بهبود ماندگاری پس از برداشت میوه دو رقم توت‌فرنگی (.Fragaria× ananassa Duch) با کاربرد اسید آمینه‌ها در سیستم کشت بدون خاک
،،،،،https://civilica.com/doc/1155796
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (1397، بیدکی، سمیرا؛ علی تهرانیفر و رضا خراسانی)
برای بار دوم به بعد: (1397، بیدکی؛ تهرانیفر و خراسانی)
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود ممقالهقاله لینک شده اند :مدیریت اطلاعات پژوهشی
اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.
به اشتراک گذاری این صفحه
اطلاعات بیشتر درباره COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.