بررسی ارتباط میان نحوه نگرش نسبت به نقش و کارکردهای منابع انسانی با ابعاد و شاخص های نوآوری در سازمان های دفاعی

مدیریت سرمایه­ های انسانی سازمان های نوآور، نیازمند بکارگیری مجموعه­ای از کارکردهای مدیریت منابع انسانی متناسب با ویژگی­های کارکنان و اهداف ویژه سازمان است. این پژوهش ضمن تبیین شیوه نگرش هدفمند به نیروی انسانی و کارکردهای اصلی منابع انسانی، به بررسی ارتباط میان رویکردهای مختلف در بکارگیری منابع انسانی و شاخص های نوآوری در سازمان های دفاعی پرداخته و شاخص هایی از نوآوری که تحت تاثیر هر رویکرد قرار می گیرند را مشخص نموده است. بدین منظور با استفاده از روش تحلیل همبستگی کانونی (CCA) ارتباط میان انواع رویکردها نسبت به منابع انسانی شامل رویکردهای تعهدی، همکاری، بهره‌وری و فرمانبرداری با شاخص های نوآوری در سازمان های دفاعی از جمله بازدارندگی دفاعی، قابلیت جذب فناوری، کاهش هزینه های تحقق محصول و انباشت دانش در فرآیند، بررسی گردیده و میزان و چگونگی اثرگذاری هر رویکرد بر رشد و توسعه شاخص های نوآوری تبیین گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص می نماید که بکارگیری هر یک از رویکردهای چهارگانه نسبت به منابع انسانی سازمان‌های دفاعی، به چه میزان هر یک از شاخص های نوآوری در سازمان های دفاعی را تحت تاثیر قرار داده و تا چه اندازه می تواند در رشد و توسعه شاخص ها موثر واقع گردد.  

کلیدواژه ها:

Utilization of Human Resources ، Innovation Parameters ، Defense Organization ، Canonical Correlation Analysis ، کارکردهای منابع انسانی ، شاخص های نوآوری ، سازمان های دفاعی ، تحلیل همبستگی کانونی