راهبردهای تحقق اگروتوریسم با استفاده از مدل سوات در روستای گرمه

اگروتوریسم یا گردشگری کشاورزی عبارت است از تعامل سازنده بین گردشگر و مردمان روستایی که در خلال آن زندگی مردم، هنر، میراث فرهنگی و از همه مهم‌تر کشاورزی آنان به گردشگر شناسانده شده و امکان درآمدزایی مستقیم و توسعه اقتصادی را فراهم آورد. اگروتوریسم به‌عنوان زیر مجموعه‌ای از گردشگری روستایی، یکی از زمینه‌های بسیار مناسب برای توسعه پایدار در روستاها است.‌ جذابیت این نوع گردشگری بیشتر به‌ خاطر ابعاد فرهنگی می‌باشد که روستاییان به آن می‌دهند. هم اکنون در کشور روستاهایی خاص تحت عنوان "روستاهای هدف گردشگری" مشخص شده و برای حضور گردشگر در روستا و امکان بهره‌وری اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مردم ساکن در آن، برنامه‌ریزی‌های متنوعی انجام گرفته است. اما آنچه اگروتوریسم را شاخص می‌نماید این است که‌ این مدل گردشگری روستایی اگر با مطالعه دقیق و برنامه‌ریزی صحیح و همه جانبه‌همراه باشد، می‌تواند زمینه ساز توسعه در هر روستایی باشد، حتی روستاهایی که ویژگی‌های خاص ندارند. چرا که مبنای اگروتوریسم،‌ کشاورزی است که معشیت غالب روستاییان کشور است.این موضوعی است که برخلاف تجارب جهانی در این زمینه، در حال حاضر آن چنان که باید و شاید در کشور ما مورد توجه نمی‌باشد. در راستای بررسی میزان موفقیت این نوع گردشگری، برنامه"تور گردشگری کشاورزی"در زمان محدود به‌صورت آزمایشی در روستای گرمه از توابع فریمان در استان خراسان رضوی اجرا شد. مقاله حاضر در ابتدا به تبیین مفاهیم، فواید و آسیب‌های اگروتوریسم پرداخته و در ادامه با بیان جز‌ییات این طرح با روشی تحلیلی - توصیفی مبتنی بر مشاهدات میدانی و پرسشنامه‌ها و با استفاده از مدل سوات‌ که ابزاری برای کنارهم قراردادن یافته‌های تحلیل، تهدیدهای خارجی و قابلیت‌های داخلی است،‌ نحوه عملیاتی کردن اگروتوریسم در روستایی به غیر از روستاهای هدف گردشگری را مورد بررسی قرار دهد. در انتها راهبردهای رشد و گسترش این نوع گردشگری با توجه به نتایج ماتریس سوات بیان می‌شود.  

کلیدواژه ها:

Tourism-target Village - Agroturism - SWOT Model - Sustainable Rural Development - Village of Garmeh ، روستای هدف گردشگری ، اگروتوریسم ، مدل سوات (SWOT) ، توسعه پایدار روستایی ، روستای گرمه.