تغییرات فسفر و پتاس در خاک مرتعی و دیم زار و تغییرات آن در رواناب حاصله

تبدیل مراتع به دیم زارهای کم بازده رو به افزایش است و دیم کـاری در اراضی پرشیب صورت می گیرد . پوشش گیاهی نقش مهمی در کـاهش رواناب و رسوب دارد و با افزایش سطح پوشش گیـاهی چـه از طریـق کنترل چرا و چه از طریق احیای مراتع و تبدیل اراضی کم بـازده دیـم به مرتع می توان مستقیماً در کاهش روانـاب و رسـوب دخالـت کـرد . برعکس در اثر توسـعه دیمزار هـا ، هـم مراتـع از بـین مـی رود و هـم فرسایش تشدید می شود (1) در اثر فرسایش هم مواد غذایی مـورد نیـاز گیاه ( محلول و قابل تبادل ) از بین رفته و حاصـلخیزی خـاک کـاهش می یابد . علل کاهش عمق حاصلخیزی در اثر فرسایش را مـی تـوان در موارد زیر خلاصه نمود : کاهش عمق خـاک سـطحی - از بـ ین رفـتن مواد نیاز گیـاه از خـاک سـطحی ( ازت , فسـفر و مـواد آلـی )- کـاهش نفوذپذیری - افزایش مقاومت خاک در مقابل رشد گیاه (3).