سواد بهداشتی و شیوع کوید 2019 (COVID-19)
محل انتشار: دوماهنامه پایش، دوره: 19، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 229
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAHM-19-2_011
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1399
چکیده مقاله:
مطابق توصیه WHO ، برای بیماری هایی که واکسن و درمان ندارند و بسیار مسری نیز می باشند بهترین کار قرنطیه سریع و فوری می باشد[1]. با توجه به اینکه بیماری ویروس کرونا بسیار مسری و از طریق ریز قطرات تنفسی و تماس محافظت نشده با سطوح آلوده کننده بوده و واکسن و درمان اختصاصی نیز ندارد یکی از گزینه های مناسب مبارزه با بیماری قرنطینه فوری کانون های آلوده می باشد[4-2].
به عبارتی اقدامات انجام شده برای کاهش مقدار زمانی که افراد در محیط های شلوغ صرف می کنند می تواند در کاهش انتقال COVID-19 در جامعه مؤثر باشد. در مرحله اولیه شیوع، استراتژی اصلی تمرکز بر جلوگیری از انتشار آلودگی اولیه، کنترل منبع عفونت و جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری است [2].
لذا با توجه به عدم انجام قرنطینه اولیه کانون های آلوده و منوط دانستن این امر به " قرنطینه فردی" شایان ذکر است در بحث سلامت عمومی اجرای "قرنطینه فردی" در جوامعی مصداق دارد که دارای سطح سواد سلامت (Health Literacy) بالا بوده و مردم در پی ارتقای سلامتی خود و دوری از بیماری هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن شمسی
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران