CD147: کلید گم شده در عفونت COVID-19

با ظهور پاندمی ویروس SARS-COV-2 در سراسر جهان و رخداد علائم بالینی متفاوت در افراد مبتلا به این ویروس، محققان در تلاشند تا با انجام تحقیقات مختلف در راستای شناخت بهتر ویروس بتوانند روش های مختلف به کار رفته توسط ویروس را در بدن شناخته و با آن مقابله کنند. آنچه که در حال حاضر حائز اهمیت است، شناخت گیرنده‌های این ویروس می‌باشد. اینکه چطور و از طریق چه گیرنده‌هایی ویروس وارد بدن می‌شود و پروسه عفونت زایی در میزبان خود را شروع می‌نماید. طبق مطالعات قبلی تصور بر این بود که گیرنده اصلی این ویروس آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 (ACE2) می‌باشد. این عامل علاوه بر ورود در تکثیر ویروس و بسته بندی ویروس نیز نقش دارد. این گیرنده در اندامی همچون ریه، قلب، کلیه، روده کوچک، ایلئوم و کولون یافت می‌شود ]1[. اما عامل دیگری که علاوه بر  ACE2به‌عنوان کمک گیرنده حائز اهمیت است یک سرین پروتئاز داخل غشایی تحت عنوان Tmpress2 می‌باشد که گرایش بالایی نسبت به گلیکوپروتئین اسپایک (S-protein) ویروس دارد و در ورود و گسترش ویروس حائز اهمیت است ]2[.Tmpress2  تحت عنوان press10 نیز شناخته می‌شود و این پروتئاز در بافتهای پانکراس، روده و پروستات دیده می‌شود. این پروتئاز با عمل برش اسپایک گلیکوپروتئین ویروس باعث تسهیل ادغام ویروس با غشاهای سلولی می‌شود ]3[...