بررسی شاخص توده بدنی و عوامل پیش بینی کننده آن در ساکنان شهر رشت

مقدمه: شاخص توده بدنی به عنوان یکی از مولفه های اصلی در شیوع بیماری های غیرواگیر است که عوامل مختلفی ازجمله متغیرهای دموگرافیک و محیط زندگی بر آن تاثیرگذار است. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص توده  بدنی و عوامل پیش گویی کننده آن انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه به روش تحلیلی- مقطعی بر روی ۱۰۰۰ نفر از ساکنان ۵ منطقه­  شهر رشت در سال 1396 انجام شد. داده­ ها با استفاده از پرسشنامه­ های شامل مشخصات دموگرافیک و شاخص های محیط زندگی که برگرفته از مقیاس سرمایه اجتماعی فوکستون و جونز می باشد، جمع­آوری گردید و قد و وزن کلیه شرکت کنندگان اندازه گیری شد. رگرسیون خطی ساده و چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss نسخه  20 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: براساس نتایج، میزان شیوع اضافه وزن و چاقی در جمعیت مورد مطالعه، 55/5% بود و نتایج نشان داد که سن، نداشتن فرزند، عدم ابتلا به بیماری های غیرواگیر و مدت زمان اقامت در محیط مسکونی یش گویی کننده مستقل افزایش شاخص توده  بدنی هستند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه چاقی و اضافه وزن در گروه های سنی مختلف از مشکلات عمده  این منطقه به شمار می­رود، لذا به نظر می رسد شناسایی دیگر عوامل پیش بینی کننده این مشکل و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مرتبط با این عوامل در سیاست گذاری های سلامت می­ تواند کمک کننده باشد.

کلیدواژه ها:

Body Mass Index ، Living Environment ، Physical Environment ، Social Environment ، Obesity ، شاخص توده ی بدنی ، محیط زندگی ، محیط فیزیکی ، محیط اجتماعی ، چاقی