اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر بر نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربهای دانشآموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,043
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHPP-7-4_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر، آسیبهای روانشناختی، هیجانی و تحصیلی فراوانی برای دانشآموزان ایجاد میکند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتنگر بر نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربهای دانشآموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اهواز در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. در این پژوهش تعداد ۳۰ دانشآموز دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ۱۵ دانشآموز). گروه آزمایش مداخله رواندرمانی مثبتنگر (رشید، ۲۰۱۵) را در ۱۰ جلسه ۷۵ دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای این پژوهش شامل پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد (وایزمن و بک، ۱۹۷۸)، اجتناب تجربهای (بوند و همکاران، ۲۰۱۱) و اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، ۲۰۰۶) بود. دادههای به شیوه تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتنگر بر نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربهای دانشآموزان دختر مبتلا اختلال اضطراب فراگیر تأثیر معنادار دارد (۰/۰۰۰۱>P) . بدین صورت که این درمان توانسته به ترتیب به میزان ۷۸ و ۵۹ درصد منجر به کاهش نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربهای دانشآموزان دختر مبتلا اختلال اضطراب فراگیر شود.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که رواندرمانی مثبتنگر با بهرهگیری از فنونی همانند شناخت توانمندیهای شخصی و تمرکز بر هیجانات مثبت میتواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش نگرشهای ناکارآمد و اجتناب تجربهای دانشآموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تاجماه دهناشی لاطان
Master of Clinical Psychology, Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
مریم ستاری
Master of Clinical Psychology, Department of Psychology, Hamadan Branch, Islamic Azad University, Hamadan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :