بررسی رابطه‌ی تمایل به ارزش‌های عرفی و نگرش به فرزند

کاهش مستمر و اساسی میزان باروری کل در ایران طی سه دهه‌ی گذشته، محققان را به سمت بررسی عوامل موثر بر باروری سوق داده است. در این میان، کاهش دینداری و افزایش عرفی‌شدن جوامع به عنوان یکی از عوامل موثر بر بارداری مورد توجه محققان قرار گرفته است. مطالعه‌ی حاضر سعی کرده به مدد نظریه ارزش‌های سنتی/ عرفی عقلایی اینگلهارت، نظریه انتقال دوم جمعیتی لستاق و وندکا، نظریه دگرگونی صمیمیت و خانواده هتلی، نظریات عرفی‌شدن و باروری به تبیین رابطه تمایل به ارزش‌های عرفی و نگرش به فرزند بپردازد. روش اجرای این تحقیق پیمایش (کمی)؛ ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه؛ جامعه‌ی آماری، زوجین 15- 49 ساله تهرانی  و نمونه تحقیقی، 400 زوج 15- 49 ساله تهرانی است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که 88 درصد افراد جامعه دارای جهت‌گیری‌های عرفی در حد زیادی هستند. علاوه بر این دین به صورت خصوصی درمیان مردم دارای پذیرش زیادی است؛ اما در عرصه عمومی کارکردهای خود را از دست داده است. از نظر پاسخ گویان فرزندان منافع احساسی کمی برای والدین دارند و منافع تقویت خود،کسب هویت و تداوم خانواده در حد کمی از طریق فرزند تامین می‌شود. فرزندان هزینه‌های احساسی، محدودیت، زحمات جسمی، هزینه خانوادگی تقریبا زیادی برای والدین ایجاد می‌کنند. در نهایت فرضیه اصلی تحقیق تایید شد. به این معنا که بین عرفی‌گرایی و نگرش به فرزند رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عرفی‌گرایی ، نگرش به فرزند ، منافع و هزینه‌های فرزند ، ارزش‌های خانواده