سیر نزولی عادت‌واره نهادی معلمان (مطالعه موردی معلمان دوره متوسطه دوم شهر مشهد)

پژوهش حاضر سعی در تبیین این مسأله را دارد که عادت‌واره نهادی معلمان در مشهد در چه سطحی قرار دارد؟ و در طول زمان تغییرات آن چگونه بوده است؟ یعنی این که معلمان در گذشته از چه عادت‌واره نهادی برخوردار بوده و امروزه از چه عادت‌واره نهادی برخوردار هستند؟ بدین منظور چارچوب مفهومی پژوهش بر اساس نظریات بوردیو تدوین گردید. جهت گردآوری و تحلیل داده‌ها از روش پیمایش و تحلیل موضوعی بهره گرفته شد. جامعه آماری مورد مطالعه در روش پیمایش عبارت بود از معلمان شهر مشهد که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌بندی و فرمول کوکران 360 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. در روش تحلیل موضوعی با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و معیار اشباع نظری با 31 نفر از معلمان مصاحبه گردید. نتایج بخش کمی و کیفی تحقیق بیانگر کاهش سطح عادت‌واره نهادی معلمان می‌باشند. به طوری که نتایج بخش کمی بیانگر آن است که سطح عادت‌واره نهادی معلمان پایین‌تر از سطح متوسط قرار دارد و نتایج بخش کیفی نیز نشان دهنده کاهش عادت‌واره نهادی معلمان در سال‌های اخیر است. چنین وضعیتی برای میدان آموزش که یکی از مهم‌ترین کارکردهای میدان اجتماعی را بر عهده دارد، رضایت‌بخش نیست. .

کلیدواژه ها:

میدان آموزش ، عادت‌واره نهادی ، معلمان ، بوردیو