نقش واسطه‌ای تصور از خدا در رابطة سبک‌های دلبستگی با رضایت از زندگی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه‌ای تصور از خدا در رابطۀ سبک‌های دلبستگی و رضایت از زندگی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی - هم‌بستگی و جامعۀ آماری، تمام دانش­پژوهان مقطع کارشناسی مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) بود که بر اساس جدول مورگان از بین آنان 267 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از سه پرسش‌نامۀ سبک دلبستگی هازان و شیور (AAI)، تصور از خدا گرینوی (RSI)، و رضایت از زندگی داینر (SWLS)، استفاده شد. اطلاعات به­دست آمده از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM)، با استفاده از روش تحلیل مسیر با بهره­گیری از مراحل پیشنهادی بارون و کنی (1986)، با نرم‌افزار ایموس نسخۀ 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های به‌دست آمده در فرضیۀ اول نشان داد تصور مثبت از خداوند رابطۀ سبک دلبستگی ایمن و رضایت از زندگی را میانجی‌گری می‌کند؛ در فرضیۀ دوم، تصور منفی از خدا رابطۀ سبک دلبستگی ناایمن و رضایت از زندگی را میانجی‌گری می‌کند؛ و در فرضیۀ سوم هنگامی که تصور مثبت و منفی از خدا به­طور هم‌زمان در تحلیل مسیر وارد شدند. نتایج حاکی از تحلیل مسیر، بیانگر معناداری نقش واسطه‌ای تصور از خدا در رابطه با سبک‌های دلبستگی و رضایت از زندگی بود؛ به این صورت که سبک دلبستگی ایمن از مسیر تصور مثبت از خدا پیش­بینی مثبتی برای رضایت از زندگی داشت و سبک دلبستگی ناایمن از مسیر تصور منفی از خدا، پیش­بینی منفی برای رضایت از زندگی دارد. در هر سه مرحله، وزن‌های رگرسیونی معنادار بودند.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، تصور مثبت از خدا ، تصور منفی از خدا ، رضایت از زندگی