بررسی استفاده از ماکرو الیاف بر خصوصیات مکانیکی روسازی بتن غلتکی

افزودن الیاف ماکرو به دال‌های بتنی بر روی زمین، افزایش ظرفیت خمشی، مقاومت خستگی، کاهش نرخ زوال ترک‌ها و کمک به انتقال برش در اتصالات و ترک‌ها را نشان می‌دهد. این مطالعه آزمایشگاهی برای تعیین مزایای الیاف ماکرو در بتن غلتکی (‏RCC)‏برای روسازی‌ها با اندازه‌گیری تغییر در خواص مکانیکی RCCs و مقایسه آن با بتن الیاف معمولی برای روسازی‌ها انجام شد. شش نوع الیاف، چهار نوع مصنوعی و دو فولاد، با شکل‌های فیبر مختلف در مخلوط‌های RCC در دو سطح دوز (‏۰.۲ % و ۰.۴ % حجمی)‏ترکیب شدند. افزودن ماکروفیبرهای مصنوعی حداکثر تراکم خشک (‏MDD) ‏را بر روی مخلوط کنترل RCC با کاهش اصطکاک داخلی بین سنگ دانه‌ها افزایش داد. در حالی که الیاف فولادی تاثیر محدودی بر MDD­ بتن غلتکی داشت. برای انواع مختلف فیبر، RCC حاصل با فیبرها افزایش آماری قابل‌توجهی در مقاومت فشاری و کشش شکاف نسبت به مخلوط کنترل RCC داشت. افزودن فیبرها، مقاومت خمشی RCC را افزایش نداد. اما به طور قابل‌توجهی ظرفیت مقاومت پس از پیک و مقاومت باقی مانده RCC را بهبود بخشید. افزایش در مقاومت باقی مانده به نوع الیاف و شکل، شبیه به عملکرد در بتن سیمان پورتلند معمولی بود. خواص شکست RCC با فیبرها براساس تست‌های کشش فشرده دیسک شکل (‏DCT)‏ مشابه یا بیشتر از PCC با فیبرها نشان داده شد که هر دو روسازی‌های RCC و PCC­، وقتی به درستی ساخته شوند، مقاومت به شکست و خستگی مشابه­ای خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

فیبرها ، روسازی بتن غلتکی ، عملکرد خمشی ، مقاومت خمشی ، شکست