همگرایی دو گفتمان فقهی و عرفانی در مثنویهای حدیقةالحقیقه، منطقالطیر و مثنوی معنوی
محل انتشار: فصلنامه ادبیات عرفانی، دوره: 12، شماره: 22
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMLK-12-22_007
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1399
چکیده مقاله:
گفتمان عرفانی و خردهگفتمانهای آن مانند شعر عرفانی در بستر دین و از بطن جریان زهدی نشأت گرفت که در واکنش به شرایط اجتماعی سیاسی روزگار اموی و دورۀ نخست عباسی در عراق و شام پدیدار گشته بود. در جستار حاضر با روش تحلیلی- توصیفی و رویکرد تحلیل گفتمان، فرایند همگرایی دو گفتمان فقهی و عرفانی را با مطالعۀ موردی چند مفهوم و اصطلاح فقهی و عرفانی در مثنویهای حدیقةالحقیقه، منطقالطیر و مثنوی معنوی بررسی و خاطرنشان کردیم هرچه دامنۀ گفتمان شعر عرفانی گسترش مییابد و از مرحلۀ تکوین به مرحلۀ تکامل و اعتلا ی آن نزدیک میشویم، به نوعی همپوشانی و تکامل گفتمانی میانجامد و همگرایی گفتمانی آشکارتر و به قولی هنریتر میشود. اوج این مهم را که به گونهای تبدّل و جایگزینی منتهی میشود، در مثنوی مولوی شاهدیم که هم فقیه نامدار حنفی و هم عارفی شوریده بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدایمان محقق
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
حبیب الله عباسی
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :