طبقه‌بندی و تعیین شاخص‌های فرسایش‌پذیری مارن‌های استان اصفهان

سازندهای مارنی در حوزه­‌های آبخیز، همواره از نظر تولید رسوب مشکل‌ساز هستند. هدف از این بررسی، طبقه‌بندی مارن‌های استان اصفهان بر اساس شاخص‌های فرسایش‌پذیری و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن‌ها می‌باشد. در این راستا، ابتدا واحدهای مارنی استان، شناسایی و میزان تولید رسوب آن‌ها با استفاده از دستگاه باران‌ساز، اندازه‌گیری شد. سپس بر اساس شکل فرسایش از آن‌ها نمونه­برداری و تحلیل‌های فیزیکی و شیمیایی خاک بر روی نمونه­ها انجام شد. برای دسته­بندی واحدهای مارنی از روش آماری تحلیل خوشه‌ای استفاده­ شد. تحلیل‌ها با سه دسته اطلاعات شیمیایی، فیزیکی و مجموع اطلاعات فیزیکی و شیمیایی به همراه اطلاعات شیب و رسوب اندازه­‌گیری شده در اثر بارش با شدت شش میلی‌متر در ساعت در هر مرحله از تحلیل انجام شد. نتایج نشان داد، موثرترین عوامل ایجاد تشابه در مارن­‌ها، خصوصیات شیمیایی و اثرات اقلیمی می‌­باشد. با توجه به اطلاعات حاصل از بررسی­‌های انجام‌شده و نتایج به‌دست آمده، می­‌توان اقلیم را به‌عنوان مؤثرترین عامل در به وجود آوردن اختلافات بین واحدهای مارنی در بخش­‌های مختلف این استان معرفی نمود. چون علاوه بر اثرات مستقیمی که در ایجاد و تکامل مارن­‌ها دارا می‌­باشد، سایر پارامترها را نیز به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد و انتخاب هر کدام از این پارامترها به‌نحوی مرتبط با اقلیم است.

کلیدواژه ها:

اثرات اقلیمی ، تحلیل خوشه‌ای ، تولید رسوب ، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ، دستگاه باران‌ساز