مدیریت منابع آب سیستان با رویکرد مقابله با پدیده ریزگردها و بیابانزایی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 247
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWEM-11-4_001
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1399
چکیده مقاله:
مدیریت و بهرهبرداری از منابع آب در مناطق خشک از اهمیت فراوانی برخوردار است تا ضمن بالاترین بهرهوری از منابع آب خسارتهای ناشی از کمبود آب در این مناطق به کمینه برسد. هدف از تحقیق حاضر مدیریت منابع آب با رویکرد مقابله با پدیده ریزگردها و بیابانزایی در منطقه سیستان با استفاده از روش برنامهریزی GOAL اولویتی بوده است. برنامهریزی هدف اولویتی از مهمترین روشهای حل مسائل بهینهسازی چند هدفه است. برای طراحی مدل تحقیق از محیط برنامهنویسی GAMS استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بر طبق نظرات کارشناسان بهمنظور مقابله با پدیده ریزگردها، اولویتهای انتقال آب از مخازن آبی چاه نیمهها و رودخانه سیستان پس از تامین نیازهای آبی مصارف خانگی، کانونهای بحرانی تالاب هامون و مناطق نهالکاری کانونهای برداشت رسوبات بادی میباشد. بدین منظور، پس از اجرای مدل تحقیق و در شرایط مدیریت بهینه منابع آب، علاوهبر تامین تمام نیازهای آبی بخش مصارف خانگی، میزان انتقال آب به دریاچه هامون برای تامین کمینه نیاز آبی آن، 61.4 میلیون متر مکعب افزایش را نشان داد و بدین ترتیب آب مورد نیاز برای تثبیت کانونهای بحرانی تالاب هامون بهطور کامل تأمین شد. همچنین، در شرایط مدیریت بهینه، میزان انتقال آب به بخشهای نهالکاری شمال شهرک محمد شاهکرم و جزینک بهترتیب به میزان 13.82 و 7.76 میلیون متر مکعب یعنی بیش از دو برابر شرایط فعلی افزایش پیدا کرده، در نتیجه تمام نیازهای آبی این بخشها نیز بهطور کامل برطرف شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که در شرایط مدیریت بهینه آب علاوهبر تامین نیازهای اساسی منطقه، میتوان انتقال آب به کانونهای بحرانی برداشت رسوبات را افزایش و باعث تثبیت این مناطق شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده خالدی
دانشجوی کارشناسیارشد بیابانزدایی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
محمد نهتانی
استادیار، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
محمدرضا دهمرده قلعه نو
استادیار، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل