تأثیر روش تدریس تفکر استقرایی بر خلاقیت دانش آموزان پایه ششم در درس مطالعات اجتماعی

هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر روش تدریس تفکر استقرایی بر خلاقیت دانش آموزان پایه ششم در درس مطالعات اجتماعی در شهرستان ساری ناحیه یک می باشد.روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد و از گروه آزمایش و گواه باپیش آزمون و پس آزمون استفاده به عمل آمده است.جامعه آماری این پژوهش عبارت از دانش آموزان پایه ششم شهرستان ساری ناحیه یک می باشند که تعداد 50 نفر از آنان(2 کلاس درس)بعنوان نمونه آماری به روش نموه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند.25 نفر از افراد نمونه(1 کلاس درس)بعنوان گروه آزمایش برای اعمال متغیر مستقل(تدریس تفکر استقرایی)به طور تصادفی انتخاب شدند. تعداد 25 نفر از افراد نمونه(1کلاس درس)بعنوان گروه گواه برای آموزش سنتی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری بکار رفته در این پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی می باشد.آزمون این پژوهش ابتدا در پیش آزمون و سپس در پس آزمون خلاقیت بعد از 8 هفته اجرای متغیر مستقل(تدریس تفکر استقرایی)خلاقیت آنان مورد اندازه گیری واقع گردید.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از کوواریانس استفاده گردید.نتایج نشان دادند که خلاقیت گروه آزمایش که با تدریس تفکر استقرایی آموزش دیده بودند نسبت به گروه گواه که به روش سنتی مورد آموزش قرار گرفته بودند بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آنها معنا دار است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس تفکر استقرایی ، خلاقیت ، مطالعات اجتماعی