حسین نجفی زاده دهکردی - دانشجوی دکتری جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد،
سیدعباس جزایری فارسانی - دکترای جزا و جرم شناسی ، استادیار ، دانشگاه آزاد واحد شهرکرد

تنزیل اسناد و اوراق تجاری به عنوان یکی از عقود معین، ( عقد خرید دین ) و به عنوان یک ابزار مالی کارآمد در نظام پولی و بانکی به رسمیت شناخته شده است و از نظر ماهیتی، یکی از مصادیق بیع دین در فقه اسلامی می باشـد کـه مشـروعیت آن مورد تایید اکثریت فقهای شیعه قرار گرفته است در این مقاله ضمن بررسی دیدگاه های فقها، در پی اثبات مشـروعیت و قانونی بودن عقد خرید دین هستیم تا با تعمیم نتیجه، به مشروعیت تنزیل ( خرید دین پولی ) برسیم . مقاله حاضر از نـوع تحقیق کتابخانه ای و با استفاده از فیش برداری تهیه شده است .نتایج تحقیق نشان می دهد که از نظر فقها، هر چنـد بیـع دین دارای فروعاتی است که مشروعیت آن به لحاظ نزدیکی با ربا، مورد مناقشه است اما در مورد عقد خریـد دیـن پـولی ( تنزیل ) فقها به اتفاق، مشروعیت آن را پذیرفته اند ضمن این که قانونگذار، تنزیل را در قالب عقد خرید دین به عنوان یـک ابزار مالی قانونی در عملیات بانکی بدون ربا مورد پذیرش قرار داده است .

خرید دین، تنزیل، اسناد تجاری، بیع دین ، نظام پولی