توسعه روستایی و کارافرینی روستایی

مهم ترین و تاثیرگذارترین فاکتور در بقا، رشد و یا فروپاشی یک جامعه که به کنترل تغییرات از وضعیت موجود به مطلوب می پردازد، مدیریت است. بطور کلی روستاها مکانهایی با شرایط محیطی، اقتصادي و اجتماعی خاص هستند که نیازمند الگوي مدیریتی خاص ومتفاوت می باشد. در سالهاي اخیر مدیران و برنامه ریزان روستایی دریافتند که بدون حضور و مشارکت مردمروستا، قادر به اجراي برنامه منسجم و سازنده در جهت توسعه پایدار روستا نخواهند بود. این مطالعه به بررسی اسنادي در ارتباط با آموزش و بهره گیري مدیریت روستایدر جهت دستیابی به توسعه پایدار در روستا می پردازد. کارآفرینی روستایی به عنوان یک رویکرد اساسی و موازي با اهداف توسعه روستایی می تواند کمک شایانی به توسعه و پیشرفت روستاها بنماید. کارآفرینی روستایی، کاهش بیکاري، افزایش بهره وري افراد و منابع، افزایش درآمد، بهبود وضعیت اقتصادي و توانمندي جامعه روستایی را در پی دارد و بدین سان از آن به عنوان راهبردي مناسب و موثر در تسریع جریان توسعه روستایینام می برند. وجود معضلات فراوان در سطح جامعه روستایی موجب گردیده روند توسعه کارآفرینی روستایی به کندي حرکت کند. از این رو شناسایی این معضلات، می تواند در شناخت ابعاد مختلف و متعدد مرتبط با کارآفرینی روستایی و موانع اشتغال در روستاها یاریگر و سازنده باشد. مقاله حاضر، با هدف شناخت مقدماتی از تعاریف کارآفرینی و کارآفرینی روستایی، به ارائه مدل مفهومیاز موانع و چالش هاي توسعه کارآفرینی روستایی (عناصر فردي، سازمانی و محیطی) می پردازد و در نهایت مطالب نتیجه گیري شده و پیشنهاداتی در این راستا ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت روستایی ، توسعه پایدار ، آموزش ، کارآفرینی ، کارآفرینی روستایی ، موانع فردی ، موانع سازمانی ، موانع محیطی