تدوین چارچوبی برای توازن کار و زندگی در صنعت نفت

ایجاد توازن بین کار و زندگی عبارتی است که برای بیان رویه‌ها و اقدام‏‌هایی در جهت دستیابی به توازن بین تقاضاهای زندگی کاری و غیرکاری بکار می‌رود. پژوهش حاضر به دنبال درک عمیق‌‏تر ابعاد و مولفه‌های کلیدی توازن کار و زندگی در سطح سازمانی در صنعت نفت است. از این‏رو، با استفاده از روش پژوهش کیفی داده‌‏بنیاد، چارچوب مفهومی پژوهش تدوین می‏‌شود. جامعه آماری شامل سیزده نفر از خبرگانی است که در حوزه کار ـ زندگی دارای دانش کافی و تجربه عملی هستند. با گردآوری داده‌‏های مورد نیاز از روش نیمه‌‏ساختار‏یافته مبتنی بر چارچوب اشتراوس و کوربین، بر اساس یافته‌های پژوهش، علاوه بر ابعاد سه‏‌گانه درگیر شدن، رضایت‌مندی، و تخصیص زمان مفید که در مبانی نظری برای سنجش توازن کار ـ زندگی مطرح است، بُعد جدید «مسئولیت‏‌پذیری» نیز در زمینه صنعت نفت ایران برای سنجش توازن کار ـ زندگی شناسایی می‏‌شود. در ضمن، متناسب با زمینه مورد مطالعه، استقلال کار و زندگی، جوّ سازمانی، شرایط جغرافیایی، توسعه سرمایه انسانی، و مدیریت شغل جزو شرایط علّی؛ نگرش حمایتی در سازمان و نگرش جنسیتی شرط مداخله‌گر؛ و قواعد جاری سازمان، عوامل اقتصادی، و سبک زندگی از شرایط زمینه‌ای شناخته می‏‌شوند. در همین راستا مدیریت عملکرد، مدیریت فرهنگ، نگهداشت نیروی انسانی، آموزش مهارت‏های زندگی، و مدیریت کشف و پرورش استعداد به عنوان راهبردهای موثری هستند که به پیامدهایی از قبیل رفتارهای مثبت و سازنده در محیط کار، بهبود عملکرد سازمانی، و تعهد سازمانی منجر می‌شوند.

کلیدواژه ها:

Work and Life Balance ، Grounded Theory ، Strauss & Corbin’s Framework ، Oil Industry. ، توازن ، کار و زندگی ، نظریه زمینه‌ای ، چارچوب اشتراوس و کوربین ، صنعت نفت