شناسایی موانع گزارش‌دهی خطاهای پزشکی از دیدگاه تکنولوژیست‌های اتاق عمل مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه: اتاق عمل با توجه به انجام پروسیجرهای تهاجمی مختلف می‌تواند بستری برای وقوع انواع خطاهای پزشکی باشد. ثبت موارد خطا و گزارش به موقع بر پیشگیری از آن و افزایش ایمنی بیمار، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف: هدف این مطالعه تعیین موانع گزارش‌دهی خطاهای پزشکی از دیدگاه تکنولوژیست‌های اتاق عمل مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 98-1397 بوده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر در سال 1398 به روش توصیفی-تحلیلی بر روی 152 تکنولوژیست اتاق عمل که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و موانع گزارش‌دهی خطاهای پزشکی بود. داده‌های جمع‌آوری شده در این پژوهش با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین کل موانع گزارش‌دهی خطا 98/1 با انحراف معیار 0/36 (از 3 نمره) بوده است. میانگین نمرات موانع گزارش‌دهی خطا در بین 4 حیطه مورد بررسی نشان می‌دهد که بیشترین موانع گزارش‌دهی خطا مربوط به حیطه عامل قانونی (0/49±2/14) و کمترین موانع گزارش‌دهی خطا نیز مربوط به عامل مالی (0/51±1/85) بوده است. بیشترین موانع گزارش‌دهی مربوط به «در معرض اتهام بودن فرد» و «ترس از مواخذه و بازخواست» و «حجم بالای کار» بوده است. نتایج آزمون تی‌ تست و آنالیز واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین موانع گزارش‌دهی خطا با جنسیت (0/026‌P=) و سابقه کاری (0/031‌P=) وجود داشت؛ اما بین موانع گزارش‌دهی خطا با سایر متغیرها ارتباط معناداری مشاهده نشد (0/05‌P>). بحث و نتیجه‌گیری: در معرض اتهام بودن فرد و ترس از پیامدهای گزارش‌دهی، از دلایل شایع عدم گزارش‌دهی خطا بود. توصیه می‌شود تعامل مناسبی بین تکنولوژیست‌های اتاق عمل و مسئولین فراهم گردد تا تکنولوژیست‌های اتاق عمل صادقانه و بدون هیچ ترسی خطای خود و دلیل بروز آن را به سایر تیم درمان بیان کنند.

کلیدواژه ها:

Error ، Medical Errors ، Operating Room Staff ،   Reporting Barriers. ، خطا ، خطاهای پزشکی ، کارکنان اتاق عمل ، موانع گزارش‌دهی.