رابطه چشم انداز زمان آینده شغلی و ناایمنی شغلى با افسردگی در بین معلولین ناشی از حوادث شغلی تحت پوشش بهزیستی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه چشم انداز زمان آینده شغلی و ناایمنی شغلى با افسردگی در بین معلولین ناشی ازحوادث شغلی تحت پوشش بهزیستی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را معلولینناشی از حوادث شغلی تحت پوشش بهزیستی شهر تهران تشکیل دادند و 360 نفر از آنان به روش نمونه گیری غیرتصافیدر دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های مقیاس ایمنی شغلی کرایمر و همکارن، (2005)،مقیاس چشم انداز زمان آینده شغلی زاچر (2013) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لویباند و لویباند (1979)بود. تحلیل داده ها با روش همبستگی و رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد که بین چشم انداز زمان آینده شغلی وناایمنی شغلى و افسردگی رابطه وجود دارد و چشم انداز زمان آینده شغلی و ناایمنی شغلى پیش بینی کننده معنی دارافسردگی هستند. بدین ترتیب توجه به این عوامل در افراد دارای معلولیت به واسطه شغل، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

چشم انداز زمان آینده شغلی ، ناایمنی شغلى ، افسردگی