نقش اختلال بیش فعالی/کمبود توجه در گرایش نوجوانان بزهکار به رفتارهای پرخطر

هدف: نوجوانی دورانی است که ریشه رشد ارزشهایی است و دورانی است که فرد مستعد خطرپذیری است و ممکن استتصمیمات ناپایداری بگیرد که منجر به رفتارهای نامطلوب از جمله بزهکاری و رفتارهای پرخطر شود. بنابراین گرایش نوجوانانبه بزهکاری و رفتارهای مجرمانه میتواند ریشه در مشکلات روانشناختی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف نقش اختلالبیش فعالی/کمبود توجه در گرایش نوجوانان بزهکار به رفتارهای پرخطر انجام شد. روش پژوهش: روش پژهش حاضر مروریبود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه مقالاتی بود که در زمینه بزهکاری و رفتارهای پرخطر بوده و در عین حال ازویژگی های پژوهشی مناسب مانند روایی و پایایی معین و مناسب، روش نمونه گیری و جامعه آماری مطلوب، فرضیه ها وسئوالات متناسب با موضوع برخوردار بودند. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که که ابتلا به اختلالبیش فعالی/کمبود توجه یکی از عوامل موثر بر گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان بزهکار بوده و بزهکاری را نیز تشدیدمی کند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که مراکز حمایتی و نهادهای آموزشی با درمان اختلالبیش فعالی/ کمبود توجه در نوجوانان، از آسیب های مرتبط با گرایش به رفتارهای پرخطر پیشگیری نمایند.

کلیدواژه ها:

اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه ، نوجوانان بزهکار ، رفتارهای پرخطر