نقش سرشت و منش در پیش بینی وابستگی به فضای مجازی دانش آموزان پسر دوم متوسطه

مطالعه حاضر با هدف نقش سرشت و منش در پیش بینی وابستگی به فضای مجازی دانش آموزان پسر دوم متوسطه انجام گرفت.جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه یک شهر تبریز در سال تحصیلی 1397-1396 تشکیلدادند (N=25000). تعداد 330 دانش آموز با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه سرشت و منش کلونینگر و پرسشنامه اعتیاد اینترنتى پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسوننشان داد که اعتیاد به فضای مجازی با نوجویی (p>0/001, r=0/19)، آسیب پرهیزی (p>0/003, r=0/16)، پادااش وابستگی(p>0/04, r=0/11) ارتباط مثبت ولی با پشتکار (p>0/04, r=-0/11)،خود راهبری (p>0/001, r=-0/23)، و همکاری(p>0/007, r=-0/15)، ارتباط منفی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 10 درصد از کل واریانس اعتیاد بهفضای مجازی به وسیلۀ سرشت و منش تبیین می شود. صفات سرشتی نوجویی، آسیب پرهیزی و پاداش وابستگی به طور مثبتولی پشتکار، خودراهبری و همکاری به طور منفی اعتیاد به فضای مجازی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

سرشت و منش ، اعتیاد به فضای مجازی ، دانش آموزان