پیش بینی گرایش به سوء مصرف مواد بر اساس تمایزیافتگی خود و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان

پزوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به سوء مصرف مواد بر اساس تمایزیافتگی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویانانجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیهدانشجویان دانشگاه آزاد مرند در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 135 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند که در نهایت پرسشنامه 120 دانشجو قابل تحلیل بود. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و واندروال (2010)؛ پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فرا ید لندر (1998)؛ وپر سشنامه سنجش آمادگی اعتیاد وید و بوچر (1992) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیر سون و رگر سیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج ن شان داد: بین انعطا ف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود با گرایش به اعتیاد رابطه منفی معناداریوجود دارد و این دو متغیر به ترتیب توانستند 18 و 23 درصد گرایش به اعتیاد را پیش بینی کنند (P<.01). می توان گفتتمایزیافتگی خود و انعطاف پذیری شناختی از متغیرهای مرتبط با گرایش به مصرف در دانشجویان می با شند که باید درپیشگیری و درمان اعتیاد مد نظر باشند.

کلیدواژه ها:

گرایش به سوء مصرف مواد ، تمایزیافتگی خود ، انعطاف پذیری شناختی ، دانشجویان