نقش راهبردهای تنظیم هیجانی در پیش بینی اضطراب امتحان دانشجویان مقطع کارشناسی

اضطراب امتحان یکی از دلایل مهم عدم موفقیت آموزشی در دانشجویان محسوب می شود بنابراین یافتن متغیرهای مرتبط باآن ضرورتی انکار ناپذیر است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش راهبردهای تنظیم هیجانی در پیش بینی اضطراب امتحاندانشجو یان مقطع کارشناس ی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامیدانشجو یان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد تقریبی 4500 نفر بود. ازبین جامعه پژوهش نمونه ای به حجم 312 نفر با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و پرسشنامه های اضطراب امتحان اسپیلبرگ (1980)، راهبردهای تنظیم هیجانی گروس و جان (2003)، وخوددلسوزی نف (2003) را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین نمره کل راهبردها ی تنظیم هیجان ی و مولفه های ارز یابیمجدد هیجان ی و بازداری هیجانی؛ و مولفه قضاوت خود با نمره کل اضطراب امتحان و مولفه هیجان پذ یری رابطه منفی ومعنادار وجود دارد (P<0/05). در حالی که بین مولفه قضاوت خود با مولفه نگرانی؛ و بین مولفه بیش همانندی با نمره کلاضطراب امتحان و مولفه های نگرانی و هیجان پذ یری رابطه معناداری مشاهده نشد (P<0/05). همچنین نتایج تحلیلرگرسیون نشان داد متغیرهای ارزیابی مجدد هیجانی، ذهن آگاهی و احساس مشترکات انسان ی به صورت مثبت و متغ یر انزوا بهصورت منفی و در مجموع 43/4 در صد از تغییر ات اضطراب امتحان دانشجویان را پیش بینی می کنند (R(2)=0/434). بر ایناساس می توان نتیجه گرفت راهبردهای تنظیم هیجانی با اضطراب امتحان دانشجویان رابطه داشته و قادر به پیش بینی معنی دارآن هستند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای تنظیم هیجانی ، اضطراب امتحان