نادره غضنفری اطهر - دانش آموخته جغرافیا و برنامه ریزی شهری (آمایش شهری) دانشگاه پیام نور واحد بیجار

استقرار و توسعۀ فیزیک شهرها در مرحلۀ اول تحت تأثیر عوامل ژئومورفولوژیکی از جمله شکل ناهواری ها و همجواری شهر با عوارض طبیعی مانند کوه و دشت و رودخانه و ... قرار دارد. همچنین برنامه ریزی برای توسعه و گسترش شهرها نیازمند شناخت و ویژگی های زیربنایی شهری است، که برنامه ریزی محیطی می تواند نقش بسیار مهمی را در به تصویر کشیدن آینده شهرها ایفا نماید، که اگر برنامه ریزی محیطی به درستی صورت نگیرد نابسامانی در توسعه آتی شهرها دور از انتظار نخواهد بود. از آنجایی که شهر بیجار از سه جهت به ناهمواری هایی با شیب تند محدود می شود، وضعیت به صورت طبیعی فرم شهر را به صورت الگوی شعاعی درآورده است. بنابراین در این مقاله مهمترین عوامل ژئومورفولوژیکی در گسترش فیزیک شهر بیجار شاسایی و مورد بحث قرار می گیرد، که می تواند ما را به درک منطقی از چنین عوامل و تأثیرات فضایی آن ها آگاه سازد و از سویی ما را در شناخت ریشه ای از مسایل و مشکلات کنونی و آتی شهر بیجار یاری می رساند. برنامه ریزی های صورت گرفته برای شهر بیجار نشان دهنده هدایت گسترش کالبدی شهر و افزایش و انباشته شدن مشکلات مرتبط با تخریب طبیعی شهر بیجار است. برنامه ریزی های محیطی متناسب با مهمترین عوامل ژئومورفولوژیکی برای شهر بیجار می توانند شهرداری ها و نهادهای مردمی را از حالت انفعال بیرون آورند و به آنها نقشی فعال و هدفمند در جهت توسعه شهر اعطا نمایند. روش مطالعه در پژوهش توصیفی تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از تلفیق روش های اسنادی میدانی از جمله مشاهده مصاحبه و آمار و اطلاعات موجود کتابها نقشه ها و مجله ها بهره گرفته شد برای تجزیه و تحلیل داده ها و نقش ها از نرم افزارهای مختلف استفاده گردید و چون محوریت پژوهش تعیین نقش عوامل ژئومورفولوژی در توسعه شهر بیجار بود از روش مبتنی بر نیاز برنامه ریزی محیطی استفاده گردید لذا به استناد محاسبات انجام شده پیشنهاداتی در زمینه برنامه ریزی توسعه محیطی انجام شد.

عوامل ژئومورفولوژیک ، توسعه فیزیکی ، برنامه ریزی محیطی ، شهر بیجار