راهکارهای بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری از منظر توسعه پایدار

امروزه بافتهای فرسوده اغلب در محدوده های قدیمی، محروم شهری ازنظر اجتماعی، اقتصادی و کالبدی قرار دارند. این عامل عدم پویایی و رونق اقتصادی حیات شهری در آنها است.هتغییر و تحول بافت های شهری امری اجتناب ناپذیر و طبیعی است. یکی از این تحولات فرسودگی بافت های شهری با گذشت زمان است که امروزه به یک معضل در اکثر شهرها تبدیل شده. در راستای کاهش مشکلات و معضلات بافت های فرسوده شهری موضوع ساماندهی از طریق رویکردهای متفاوتی چون بازسازی، بازنده سازی، نوسازی، توسعه مجدد و درنهایت بازآفرینی مطرح شده است. ازاین رو با توجه به اهمیت موضوع پژوهش حاضر سعی دارد. هدف مقاله حاضر راهکارهای بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری از منظر توسعه پایدار با روش توصیفی و مطالعه کتابخانه ای می باشد. در نتیجه می توان گفت عمده توجه ها موجود بازآفرینی شهری دربرگیرنده برنامه هایی با اهداف اقتصادی، محیطی و کالبدی است. پس لازم تا در بازآفرینی شهری، حرکت از منظرسازی صرف بهتدریج به سمت افزایش توجه به رویکرد گستردهتری از آن همچون رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا صورت گیرد؛ که ضمن توجه به منافع مالی و اقتصادی در طرحهای شهری، مسیر این سرمایهگذاری، در راستای ایجاد مراکز فرهنگی و هنری و گذران اوقات فراغت تعیین شود. این موجب برونگرایی، اجتماعی بودن و خلاقیت میگردد . از این بابت در فرایند بازآفرینی شهری محرک توسعه شهری قلمداد میشود. و می توان گفت عمده توجه ها موجود بازآفرینی شهری دربرگیرنده برنامه هایی با اهداف اقتصادی، محیطی و کالبدی است. پس لازم تا در بازآفرینی شهری، حرکت از منظرسازی صرف بهتدریج به سمت افزایش توجه به رویکرد گسترده تری از آن همچون رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا صورت گیرد؛ که ضمن توجه به منافع مالی و اقتصادی در طرحهای شهری، مسیر این سرمایه گذاری، در راستای ایجاد مراکز فرهنگی و هنری و گذران اوقات فراغت تعیین شود. این موجب برونگرایی، اجتماعی بودن و خلاقیت میگردد. از این بابت در فرایند بازآفرینی شهری محرک توسعه شهری قلمداد میشود.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بافتهای فرسوده شهری ، منظر توسعه پایدار