عدم نقش کارایی اعضا در میزان دیه

کارایی اعضا در مشاغل مختلف با هم فرق دارد. معمولا از کارافتادن یا ناتوانی در اثر وارد شدن ضربه یا جرحی به بدن بوجود می آید، و به دنبال این صدمه یا جرح فرد دیگر قادر نی ست آن کارهایی را که در زمان سابق انجام میداد، به طور کامل انجام دهد مثلا قبل از وارد شدن ضربه به د ست یا بازو فرد میتوان ست ا شیا و و سایل را جابجا کند اما بعد از این سانحه وی دیگر قادر به حمل ا شیا نی ست. در این مورد که کارایی عضو در میزان دیه چگونه است، فقها بر دو دیدگاه هستند. دیدگاه اول- عدم تفاوت در کارایی را برگزیده است، این گروه برای قول خود به روایت ظریف و اجماع استناد کرده اند. اما دیدگاه دوم- تفاوت در کارایی اعضا (قول م شهور) را قول مختار خود قرار داده ا ست، که این گروه نیز برای قول خود به روایات و اجماع تکیه کردهاند. اما با بررسی ادله هر دو گروه چنین نتیجه میشود که هیچ رابطه ای بین اعضا و کارایی در آنها در میزان دیه وجود ندارد. و نگارندگان قول نخســت را وجیه تر میدانند و تفاوت در کارایی اعضــا را نمیتوان مورد پذیرش قرار داد؛ چراکه منظور از آن تفاوتی که در انگشــتان دســت بیان شــده به جهت جعل تعبدی است نه به جهت اهمیتی که انگشت ابهام در مقایسه با سایر انگشتان دست دارد.

کلیدواژه ها:

کارایی عضو ، اعضای بدن ، منفعت ، دیه ، جنایت.