حق بر شهر؛ مبانی توجیهی »میراث فرهنگی«
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: نخستین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
- کد COI اختصاصی: LAWJC01_394
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1921
نویسندگان
دکتری حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس دانشگاه قم
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه کاشان
چکیده
بر مبنای گزارش نشانه شناختی از متون دینی، تجلی عنصر »زمان و مکان« در اجتهاد و استنباط دیدگاه اسلام به خصوص »شهر و مدینه« و پس از آن »محیط زیست مصنوعی و خاصتا اموال فرهنگی« امری مشهود بوده است. این رویکرد، رویکردی برآمده از قرآن، سنت، قواعد فقهی و عقل است. »حق به شهر« به عنوان یکی از حقوق در جرگه ی حقهای »باید انگار« از سویی به حوزه حکومتی و در سویه مقابل به نقش مردم سالارانه و سهیم ساختن مردمان در فرآیند شهرسازی ربط می یابد. این پژوهش با بررسی رویکرد اسلام به »حق به شهر« به دو مساله ی »امکان سنجی مشارکت مردمان در پدیده »شهر« به عنوان مهمترین سرمایه حق به شهر« و نیز چالش مهم »تعارض فقه حکومی و ارادهی اکثریت در خصوص اموال فرهنگی« می پردازد. شیوه مطالعات در این پژوهه، از نوع کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی است. نگارنده در میانه ی تحقیق، تحلیل خویش از حرمت اسلامی اموال فرهنگی در »حق به شهر« را بر یکی از دو نگاه »ارزش ذاتی اموال فرهنگی« یا »انتفاعی« مبتنی میکند.کلیدواژه ها
حق به شهر، میراث فرهنگی، اسلام، حقوق بشر، خرد جمعی متبلور در میثاقات قانونی.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.