نوآوری و درآمدزایی اقتصادی در مدیریت شهری نوین

نحوه تامین مالی شهرداری ها طی چند دهه اخیر همواره محل دغدغه صاحب نظران و دغدغه مندان شهری بوده است. تا پیش از اعلام استقلال مالی مدیریت شهری از منابع متمرکز دولتی در ایران، شهرداری های کشور همچون سایر شهرداری های جهان، بخش قابل توجهی از منابع مالی خود را از محل دریافت کمک های دولتی تامین میکردند. وضع و وصول عوارض ملی و محلی، فروش اموال و دارایی های غیرمولد، استقراض، بهای خدمات ارایه شده از سوی مدیریت شهری و بعضا مشارکت در پروژه های عمرانی و توسعه ای، از دیگر شیوه های تامین منابع شهرداری ها محسوب می شدند.امروزه یکی از بحث های اساسی در مدیریت شهری در تمامی کشورها، بخصوص کشورهای درحال توسعه، تامین منابع درآمدی شهرداری ها می باشد. موضوع منابع مالی پایدار و مستمر از یک سو واز سوی دیگر خودکفایی شهرداری ها، تلاش و توجه مدیران و برنامه ریزان شهری را در جهت شناسایی و ارایه منابع درآمدی جدید و پایدار بر می انگیزاند. عمده منابع درآمدی شهرداری های کشور، ناپایدار و غیر قابل اتکا بوده و در دراز مدت دیگر چندان پاسخگو نخواهند بود. این در حالی است که برخی امکانات و فرصت های درآمدزای شهرهای کشور توسط مدیریت شهری به خوبی شناسایی نگردیده است. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی و نوآوری و درآمدزایی اقتصادی در مدیریت شهری نوین با روش توصیفی و کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد اصلاح نظام درآمدی شهرداری ها مستلزم انجام دو حرکت همزمان است که باید بعد از گذشت یک ده ه توجه اساسی به آن شود. دولت مرکزی می بایست با انجام اصلاحات قانونی بخشی از درآمدهای مالیاتی را متناسب با نوع آن به شهرداری ها پرداخت. در حقیقت دولت مرکزی در ایران میباید مانند تمامی کشورهای دنیا، بخشی از هزینه های مدیریت شهری را تامین کند. در کنار آن دولت میتواند با تصویب لوایح قانونی، دست شوراهای شهر و شهرداری ها را در وضع عوارض و مالیات ها باز بگذارد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، درآمدزایی اقتصادی ، مدیریت شهری نوین