مروری بر اصول متالورژیکی تعادل فازی و تکامل ریزساختاری در فولاد هادفیلد برای کاربردهای مقاوم به سایش در صنعت نفت

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: پنجمین همایش بین المللی نفت، گاز، پتروشیمی وHSE
  • کد COI اختصاصی: OGPH05_069
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 522
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مسعود سبزی

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

منصور صادقی نسب

گروه مواد و متالورژی، واحد مجلسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

محسن اسدیان

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

سیدوهاب میرعالی

گروه مهندسی مکانیک، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران

چکیده

در این پژوهش، اصول متالورژیکی تعادل فازی و تکامل ریزساختاری در فولاد هادفیلد برای کاربردهای مقاوم به سایش در صنعت نفت بررسی شد. فولاد آستنیتی منگنزدار هادفیلد بوسیله داشتن رفتار کارسختی بسیار خوب (بویژه در حالت آلیاژ شده با عناصر آلیاژی)، استحکام تسلیم مناسب، چقرگی خوب و مقاومت عالی در برابر سایش بصورت گسترده در کاربردهایی که نیاز به ضربه پذیری و مقاومت به سایش بطور همزمان می باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل و بواسطه داشتن چنین خواصی، این فولاد بطور گسترده در مته های حفاری در صنعت نفت بکار گرفته می شود. این فولاد در حالت استاندارد، آلیاژی از آهن، کربن و منگنز است. ولی در کاربردهایی که نیاز به مقاومت به سایش زیادی است، این فولاد بوسیله عناصری همچون کروم، تیتانیم و وانادیوم (عناصر کاربیدزا) آلیاژ سازی می شود. تعادل فازی این فولاد به این صورت است که در حالت آنیل شده، فاز غالب یا اصلی تشکیل شده در ریزساختار آستنیت می باشد و در کنار فاز آستنیت، مقادیر مختلفی هم رسوبات کاربیدی تشکیل می شود. اگرچه ساختار مطلوب برای فولاد مقاوم به سایش هادفیلد، ساختار کاملاً آستنیتی و تک فاز است. در مراحل اولیه سایش و شرایط سایش آرام، مقاومت به سایش فولاد آستنیتی منگنزدار هادفیلد نسبتاً پایین است. اما با اعمال تغییر شکل پلاستیک در لایه های سطحی بوسیله شرایط سایش، سطح فولاد کارسخت شده و به شدت مقاومت به سایش این فولاد افزایش می یابد.

کلیدواژه ها

فولاد هادفیلد، تعادل فازی، مقاومت به سایش، مته حفاری، صنعت نفت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.