اثر محلول پاشی مخمر برصفات مورفولوژیک و اجزای عملکرد دو رقم ذرت دانه ای

مصرف بی رویه کودهای شیمیایی صدماتی برمحیط زیست واردمی سازد. اجتناب از تخریب خاک، کاهش قدرت باروری و به هم خوردن تعادل بیولوژیک آن موجب افزایش توجه به کاربرد کودهای بیولوژیک در زراعت شده است. در همین راستا تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح RCBD با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1397 انجام شد و طی آن پاسخ دو رقم ذرت دانه ای (سینگل کراس 704 و (N.S640 به محلول پاشی مخمر در چهار غلظت ( صفر ، سه، شش و نه گرم در لیتر) بررسی شد. نتایج نشان داد تیمار محلول پاشی مخمر بر صفت ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، وزن خشک ساقه و برگ تاثیر معنیدار p<0.01 داشت. ارقام ذرت در شاخص سطح برگ تفاوت آماری معنی دار داشتند. همچنین برهمکنش مخمر و رقم در صفت عملکرد دانه معنیدار بود.بطوریکه محلول پاشی مخمر با غلظت شش گرم در لیتر بیشترین عملکرد دانه ( 1040/76 گرم در مترمربع) را در رقم N.S640 به همراه داشت. به این ترتیب افزایش عملکرد قابل توجه 64/34)درصد) این تیمار نسبت به شاهد (بدون محلول پاشی ) پنجرهای نو برای تحقیقات بیشتر و دقیق تر در باره امکان بهره برداری از کود های زیستی بر پایه مخمر نان به روی پژوهشگران می گشاید.

کلیدواژه ها:

اجزای عملکرد ، سطح برگ ، سینگل کراس 704 ، کود زیستی